XTNT: "Regeltjespolitiek" werkt stijgende populariteit fiets tegen

Regeltjespolitiek

Het Utrechtse adviesbureau XTNT is van mening dat deze ‘regeltjespolitiek’ de stijgende populariteit van de fiets, en alle voordelen die hiermee samenhangen, tegenwerkt. Ze organiseerde daarom in het kader van hun ‘Tour d’XTNT’ de bijeenkomst ‘De fiets(er) ontwikkelt, het fietspad kan niet achterblijven!’,  waarin ze samen met een groep enthousiaste beleidsmakers nadachten over deze problematiek en mogelijke oplossingen.

Ruimte maken voor de fiets is keuzes maken

Volgens de deelnemers is het probleem veel complexer dan alleen de ‘snelle fietser’. Zo geeft de meerderheid van de aanwezigen aan dat de toenemende drukte op de bestaande krappe infrastructuur een groter probleem is dan alleen de snelle fietsers. We moeten daarom beter nadenken over hoeveel ruimte we aan de fiets geven. Een van de oplossingen die tijdens de bijeenkomst werden aangedragen: “We kunnen bij de aanleg van fietsinfrastructuur veel leren van de aanleg van HOV-infrastructuur. Daar is het voorkomen van oponthoud vaak uitgangspunt. Voor een linksaf beweging wordt vaak een busbaan of busstrook aan de linkerkant van de weg aangelegd. Tweerichtingenfietspaden aan de goede kant van de route kunnen dan ook veel problemen voor fietsers oplossen.” Maar dat het aanleggen van een fietspad om meer dan alleen civieltechnische kennis vraagt, werd aan het eind van de bijeenkomst nog maar eens duidelijk. Vanuit de psychologie is er nog een schat aan beïnvloedingstechnieken beschikbaar waarmee mobilisten verleid kunnen worden om van de fiets gebruik te gaan maken of waarmee fietsers getriggerd kunnen worden om van verschillende routes gebruik te maken.

Maar wat wil de fietser zelf?

XTNT voerde een kleinschalig en laagdrempelig onderzoek uit onder 140 fietsers. Opvallende resultaten uit dit onderzoek zijn dat (bijna) alle fietsers aangeven bredere fietspaden te willen, zodat ze elkaar kunnen passeren, snelle fietsers liever op het fietspad rijden dan op de rijbaan en fietsers best meer kilometers willen wegtrappen als dit betekent dat ze bij elk kruispunt kunnen doorfietsen. Vooral dit laatste is voor veel aanwezigen een belangrijke conclusie: snel van A naar B (tijd) is voor veel fietsers belangrijker dan de kortste weg (afstand). Een verrassende uitkomst van het onderzoek was dat niet de snelle fietser overlast veroorzaakt, maar juist de langzamere fietsers voor oponthoud en irritatie zorgen.

Meer aandacht voor gedrag goed startpunt

Er valt te concluderen dat er – naast inzetten op infrastructurele maatregelen - nog veel winst te behalen is op het gebied van geleiden en verleiden van fietsers. Meer aandacht voor de gedragscomponent bij het ontwerpen van fietspaden en flankerende maatregelen is hierin een belangrijke eerste stap.

Benieuwd naar de concrete maatregelen en oplossingen die tijdens de bijeenkomst ter sprake kwamen? Lees het complete artikel in Verkeer in Beeld #3, dat 26 juni verschijnt. Word nu Lid!