American Blend

In oktober 2010 heb ik als lid van TrafficQuest (het Expertisecentrum voor Verkeersmanagement, een samenwerking tussen RWS-DVS, TNO en de TU Delft) een studiereis gemaakt naar de Verenigde Staten. Deze studiereis was geheel geweid aan een uitwisseling van toepassingen en ervaringen op het vlak van verkeersmanagement. U zult zich afvragen: waarom een reis naar de Verenigde Staten, die kunnen toch vooral van ons leren. Op een aantal terreinen is dat inderdaad het geval. Zij zijn onlangs ook in Europa komen kijken en inmiddels heeft dat geleid tot de invoering van 'Active Traffic  Management' in de Verenigde Staten. Maar in de Verenigde Staten pakt men verkeersmanagement toch weer iets anders aan en daar kunnen wij ook veel van leren. Ik wil graag een aantal voor ons interessante voorbeelden geven.

Bijna alle wegbeheerders (de State DOT's) onderhouden langlopende intensieve samenwerkingsverbanden met universiteiten en kennisinstellingen.
Als voorbeeld geef ik de samenwerking tussen Texas DOT en het Texas Transportation Institute. Deze samenwerking bestaat al 60 jaar en het  onderzoeksbudget in 2010 bedroeg $ 50 miljoen. Deze intensieve samenwerking zorgt ervoor dat de expertise behouden blijft maar ook dat voortdurend nieuwe ontwikkelingen in gang worden gezet.

Cruciaal voor elke wegbeheerder is dat men laat zien wat men doet (accountability, 'see your tax- dollars at work'). Daardoor is er veel aandacht voor prestatie indicatoren. Elke State DOT rapporteert jaarlijks uitgebreid over investeringen en bijbehorende 'performance measures'. Logisch, want deze verantwoording is direct gekoppeld aan de budgetten die door de federale overheid worden toegekend. Door de grote aandacht voor prestatie  indicatoren is het noodzakelijk veel informatie in te winnen. Een deel van deze informatie (real time) wordt direct ingezet om de weggebruiker te informeren. Verkeersinformatie wordt via allerlei kanalen (informatiepanelen, internet sites, Twitter, Hyves, Facebook, Four Square, etc.)naar de gebruiker gezonden. De wegbeheerder hecht eraan zelf deze informatie te verstrekken; dit is een belangrijk onderdeel van de corporate identity.

De grootste aandacht gaat uit na ar incident en emergency management en veel minder naar verkeersmanagement in reguliere situaties. Dit is goed te begrijpen indien men weet dat in de Verenigde Staten 55% van de congestie veroorzaakt wordt door irreguliere situaties (waarvan incidenten 25%, slecht weer 15%, wegwerkzaamheden 10% en evenementen 5%) en 45% door reguliere situaties (waarvan reguliere knelpunten 40% en slecht afgestelde verkeerslichten 5%). In Nederland gebruikt men andere cijfers, maar de hiervoor gebruikte bronnen zijn mijns inziens onvoldoende betrouwbaar en vragen om nader onderzoek.

Stap voor stap werkt men toe naar een beter functionerend systeem. Een mooi voorbeeld is de introductie van de HOT-lane . Van de oorspronkelijke carpoolstroken (HOV-lane ) mogen ook voertuigen met één inzittende gebruik maken maar dan tegen betaling. Het tarief varieert van $ 0,50 tot $ 9,00 afhankelijk van hoe druk het is. Deze flexibele introductie van rekening rijden dreigt een groot succes te worden en is mijns inziens ook interessant voor toepassing in Nederland.

De State DOT's kunnen zelf projecten zelf oppakken. Veelal doen ze dat niet alleen, maar zoeken ze samenwerking met andere State DOT's. Deze samenwerking noemt men 'pool funding' en zij vindt plaats op basis van simpele Memorandum of Understanding (MOU). Belangrijk is dat men begint, later zien we wel hoe de kosten verdeeld moeten worden.

Tot slot wil ik vermelden dat in bepaalde staten veel aandacht uitgaat naar onderhoud van systemen (in Washington State DOT wordt 95% van de verkeerslichten jaarlijks geïnspecteerd) en eveneens veel aandacht uitgaat naar Human Resource Management. Men doet veel zelf met als gevolg loyale medewerkers. Samenwerking met de universiteiten maakt het bovendien mogelijk studenten intensief in te schakelen en velen daarvan blijven hangen.
Bovenstaande voorbeelden verdienen mijns inziens navolging in Nederland. Inmiddels zijn daartoe door TrafficQuest enige vervolgacties in gang gezet. Geïnteresseerden verwijs ik gaarne naar de website van TrafficQuest waar u aanvullende informatie over deze studiereis kunt vinden.

Ben Immers (1948) is wetenschappelijk directeur van de Onderzoekschool TRAIL. Hij combineert deze functie met een deeltijd hoogleraarschap Verkeer en Infrastructuur aan de KU Leuven en de TU Delft. Daarnaast is hij verbonden aan TrafficQuest, het Expertisecentrum voor Verkeersmanagement.

Meer lezen? In elke editie van Verkeer in Beeld Magazine verschijnt een nieuwe column!

Terug naar overzicht columns >>>