Afgelopen zomer heb ik de Breitner-tentoonstelling in Singer Laren bezocht. Een prachtig overzicht van het werk van deze Nederlandse impressionist. Het museum heeft ervoor gekozen om het reserveren van een tijdslot verplicht te stellen. Een slimme keuze, want zo is er voldoende ruimte om de werken goed te bekijken. Als je de kans hebt; ga kijken!
De Parkeermeneer: Breitner
Het museum ligt tegen het pittoreske centrum aan. Naar de winkels en restaurants is het een minuut of 5 lopen. Bij het Museum, wat ook nog een theater herbergt, ligt een parkeerterrein met een capaciteit van circa 120 plaatsen. Het parkeren is gratis. Er is wel een blauwe zone.
Blauwe zones zijn prima om kort parkeren te faciliteren. Zeker in kleinere winkelgebieden is het niet altijd nodig om betaald parkeren toe te passen en is een blauwe zone een prima alternatief.
Een blauwe zone werkt niet als de maximale parkeerduur te lang is. Het biedt de parkeerder niet alleen de mogelijkheid om te parkeren voor een wat verder weg gelegen bestemming, maar even teruglopen naar de auto om de parkeerschijf te verzetten wordt zo ook een stuk makkelijker. Een maximale parkeerduur van 4 uur is dus, ‘excuse le mot’, stupide. Je geeft geld uit aan bebording en belijning waar je helemaal niets mee reguleert. Zonde dus.
Zie daar het probleem van het parkeerterrein bij het Singercomplex. Een maximale parkeerduur van 4 uur. Op het moment dat het museum opengaat, staat het terrein al vol. En ook afgaand op de hoeveelheid fietsen die bij het museum geparkeerd staan, zijn het niet allemaal museumbezoekers. Gemeente Laren, regel een betere oplossing!
Overigens was er ook een tweede expositie in het museum. Levi van Veluw was ook een overzichtstentoonstelling gegund. Hoogtepunt was de kamer in de vorm van een spiraal met 1.500 beelden. Niet uit te leggen. Maar deze tentoonstelling was warachtig prachtig. Eigenlijk had ik ‘Levi van Veluw’ als titel moeten gebruiken voor deze column.