De realiteitszin van verkeersmodellen

 

Is complex beter?

Dit van complex tot nog complexer. Maar is complex ook beter? Juist in een tijd waarin mobiliteitsplannen steeds meer nadruk leggen op de samenhang van modaliteiten (auto, openbaar vervoer en fiets), lijken de huidige verkeersmodellen tekort te schieten. Daarnaast betogen schrijvers Bas Tutert en Tom Thomas van de Universiteit Twente en Witteveen+Bos dat de huidige verkeersmodellen niet geschikt zijn om verkeersbeleid “nieuwe stijl” te kunnen ondersteunen. Met “nieuwe stijl” bedoelen ze dat verkeersbeleid wordt beschouwd in samenhang met andere beleidsterreinen, zoals veiligheid, milieu en gezondheidszorg. Wanneer beleidsmakers met nieuwe vragen komen, is de drang echter vaak om het model uit te breiden en nog complexer te maken. In het artikel dat als voetnoot onderaan het volledige achtergrondverhaal is geplaatst, hebben de heren een betoog gehouden om modellen meer toe te spitsen op relevante beleidsvragen en ze juist te stroomlijnen en eenvoudiger te maken.

Betrouwbaarheid inleveren

Maar kun je een eenvoudiger verkeersmodel bouwen zonder daarbij veel aan betrouwbaarheid
in te leveren? Dit is een lastige vraag. Niet in de laatste plaats omdat we eigenlijk niet weten
hoe betrouwbaar traditionele verkeersmodellen zijn. Wel blijkt uit onderzoek dat uitkomsten van modellen vaak niet overeenkomen met de werkelijkheid. Schijnnauwkeurigheden leiden ook tot onnodig debat, zeker als verschillende modellen verschillende uitkomsten laten zien.

Dit artikel laat zien dat het mogelijk is om eenvoudiger en toch kwalitatief goede modellen te schatten. De aanpak van de schrijvers wordt in het artikel afgezet tegen de traditionele aanpak. Daarna wordt aan de hand van twee voorbeelden de kracht van deze aanpak getoond.

Het volledige achtergrondartikel lezen? Download hier de pdf.

Terug naar overzicht nieuws >>>