Mobiliteitsarmoede

dinsdag 17 november 2009
timer 3 min
Files, wegopbrekingen en vertragingen in het openbaar vervoer belemmeren mensen in hun mobiliteit. Dit is dagelijkse kost in de media. Voor een aantal groepen in onze samenleving is er echter een heel ander probleem. Zij ervaren 'mobiliteitsarmoede'.  
Mobiliteitsarmoede

Zij kunnen niet gaan en staan waar zij willen omdat zij door een lichamelijke of geestelijke beperking belemmerd worden, omdat zij niet meer mogen autorijden, omdat ouders het zelfstandig deelnemen aan het verkeer niet toestaan, of omdat het systeem van verkeer en vervoer onbekend is. Met als gevolg het niet volwaardig kunnen participeren in de samenleving.

Twee groepen

Twee groepen die te maken kunnen hebben met deze mobiliteitsarmoede zijn kinderen en allochtone vrouwen. Voor deze groepen is het kunnen en mogen fietsen een basisvoorwaarde om te kunnen participeren in onze samenleving. Het zijn groepen die gezien hun dagelijkse taken veel korte afstanden willen afleggen en het verkeer- en vervoersysteem is erop gericht dat deze gemakkelijk met de fiets gemaakt kunnen worden. Op de fiets kun je zelf naar school fietsen, de jongere kinderen begeleiden naar school, je boodschappen doen, naar je werk gaan, naar de sportclub of de bibliotheek gaan.

Fietseducatie is belangrijk


In het doorbreken van mobiliteitsarmoede speelt fietseducatie een belangrijke rol. Een aantal redenen om niet te fietsen zijn het onvoldoende beheersen van de fietsvaardigheid, het niet bezitten van een geschikte fiets of het niet mogen fietsen van ouders of partner. Goede fietseducatie zet in op het aanleren van de vaardigheden van het fietsen, het toepassen van de verkeersregels in de dagelijkse praktijk en het vergroten van het zelfvertrouwen. Met name voor kinderen komt daar bij, dat zij inzicht krijgen in de consequenties van het eigen handelen in het verkeer.

Vergroten fietsmobiliteit

Het vergroten van de fietsmobiliteit voor kinderen vraagt een andere organisatie dan die voor volwassen vrouwen, dat spreekt voor zich. Bij kinderen spelen de ouders een belangrijke rol. Als de ouders het te angstig vinden om het kind in het verkeer te laten fietsen, kan dit niet via het kind opgelost worden. Wel kunnen de ouders gestimuleerd en ondersteund worden in de 'fietsopvoeding'. Hiermee is in ons land nog weinig ervaring opgedaan en er is weinig bekend over de resultaten hiervan.

Fietskaravaan


In opdracht van DMO startte Mobycon onlangs in Amsterdam-Noord 'de Fietskaravaan'. Dit project geeft inzicht in het fietsvaardigheidsniveau van de leerlingen en geeft de school handvatten om het niveau te verbeteren én om de ouders hier actief bij te betrekken. Geselecteerde leerlingen krijgen praktijklessen aangeboden, waarbij de materialen van 'Biking4U' ingezet worden.

Fietsles bestaat al jaren

De fietseducatie voor volwassen vrouwen bestaat in Nederland al meer dan 25 jaar. Voor velen is het nog steeds een onbekend fenomeen, maar in vrijwel iedere gemeente bestaan fietslessen of hebben deze bestaan. Duizenden vrouwen hebben de afgelopen jaren met succes fietseducatie gevolgd bij onder andere wijkcentra, vrouwencentra en op ROC's. Daarbij werd gebruik gemaakt van de lesmaterialen 'Stap op de fiets'; een lesmethode die vanuit de praktijk van de lessen ontwikkeld is en effect heeft. Velen gaan na de lessen zelfstandig op de fiets deelnemen aan het verkeer.

Meer fietsen

Het exacte effect is nooit cijfermatig onderzocht, maar in de praktijk blijkt dat dit als een olievlek werkt. Ook andere gezinsleden en vriendinnen gaan (meer) fietsen.

Tekst: Angela van der Kloof - Mobycon