Snelfietsroutemakelaar zoekt matches in etappes met hindernissen

Snelfietsroutes matchen met werknemers is vergelijkbaar met een wielerwedstrijd, bestaande uit meerdere etappes. Aan de start staat altijd de gemeente. Die hebben we nodig voor kennis van de omgeving, om het juiste netwerk aan te boren, et cetera.

Voordat we bij de finish zijn (de werknemers hebben bereikt), hebben we meerdere etappes afgelegd. Af en toe komen we onderweg hindernissen tegen. Maar door het juiste team te smeden, rijden we samen zo snel mogelijk richting finish.

Etappe 1: de gemeenteambtenaar

Het begint bij het verbinden van ambtenaren binnen de betrokken gemeenten. Denk aan beleidsmedewerkers fiets en duurzaamheid, communicatiespecialisten en bedrijfscontactfunctionarissen. Zij weten binnen hun eigen vakgebied wat er lokaal speelt. Het is de uitdaging al die kennis bij elkaar te brengen en uit te wisselen.

Dat gebeurt in werksessies. Wat gebeurt er al aan fietsstimuleren, wat valt er te verbeteren en welke ambities zijn er? Met creatieve werkvormen willen we iedereen uit de comfortzone krijgen en out-of-the-box laten denken. Zo krijgen we alle neuzen binnen de gemeente dezelfde kant op.

Etappe 2: het bedrijventerrein

Daarna brengen we lokale bedrijven in kaart die aan de route grenzen. Zijn dat vernieuwende startups, mkb’s of multinationals? Dat verschilt per route: tussen Den Bosch en Waalwijk zitten bijvoorbeeld De Mandemakers Groep, Tarkett en Bol.com, op andere routes meer mkb-bedrijven en startups. Het is zaak de juiste personen te enthousiasmeren. Bovendien heeft een bedrijventerrein vaak een parkmanagement, dat zaken regelt voor alle aanwezige bedrijven. Deze organisatie is vaak cruciaal om de werkgever te bereiken.

Etappe 3: de werkgever

Eenmaal bij de werkgever duiden we op het nut van fietsstimuleren voor het bedrijf. Vaak kom ik binnen met een voorbeeld van een bedrijf dat zijn mobiliteitsmanagement succesvol heeft veranderd. Dat spreekt tot de verbeelding.

De voordelen van fietsgebruik zijn bekend: het is beter voor de gezondheid en vermindert ziekteverzuim. Toch reageren werkgevers soms met: “Ik heb de fiets al eens aangeboden, maar toen werkte het niet”. Dat komt vaak omdat zij de werknemer niet hebben gevraagd wat hij wil. Welke belemmeringen moeten worden aangepakt? Daar moeten we naar op zoek.

Etappe 4: de werknemer

Elke werknemer heeft een reden waarom hij reist zoals hij reist. Via enquêtes probeer ik dit te achterhalen. Als de woon-werkafstand het euvel blijkt, kan de werkgever overwegen een e-bike te laten testen en subsidiëren. Vaak speelt een financiële prikkel mee: voor de auto geldt een kilometervergoeding, voor de fiets (nog) niet.

De resultaten geef ik terug aan de werkgever. De meeste werkgevers willen graag fietsgebruik stimuleren, blijkt tot nu toe. Ze wisten vaak nog niet hoe, maar via tussenkomst van de snelfietsroutemakelaar wel. Dat maakt een ‘perfect match’.

Hindernissen

Het gaat erom de juiste personen te bereiken. Elk bedrijf verschilt enorm in omvang, cultuur en welwillendheid te veranderen: dat vraagt om verschillende manieren van benadering. En het is een behoorlijk bureaucratisch proces. Als snelfietsroutemakelaar zit ik veel met gemeenten om tafel, maar koppel ook terug aan de opdrachtgever: de provincie. Die zoektocht en het uitzoekwerk maken het een project van de lange adem.

Young professional

Als snelfietsroutemakelaar van XTNT moet ik buiten gebaande paden kunnen denken en snel schakelen is daarbij een vereiste. Bij voorbaat is de route van de verschillende etappes richting werknemer nog niet helder. Het is dus vaak improviseren en ‘nieuwe wegen uitproberen’. Lukt het op manier A niet, dan doen we het via route C. Net zolang tot het einddoel is bereikt.

Op vernieuwende en creatieve manieren inzichten combineren en daarmee bij bedrijven binnen komen, is snel schakelen tussen twee werelden: die van de traditionele organisaties (gemeenten en provincie) en die van commerciële bedrijven. Maar door de verbinding te leggen, doen we het samen.

Ik vind het tof om als young professional een bijdrage te leveren aan toekomstige mobiliteit. Met bottum-upprojecten zoals deze, kan ik mij echt in zetten voor een schonere wereld met duurzame, actieve en gezonde mobiliteit. En dat moeten we samen doen: bedrijven en overheden en met verschillende generaties.

Over Bo Bos

“Mensen noemen we weleens een stuiterbal. Ik heb enorm veel energie en het liefst neem ik iets te veel hooi op mijn vork. Ik kom het beste tot mijn recht als ik mijn eigen koers kan bepalen, en een beetje buiten de gebaande paden kan. Mijn enthousiasme werkt vaak aanstekelijk, dat kan ik goed gebruiken in mijn werk. Tegelijkertijd ben ik gestructureerd, een echte planner en een kritische (mee)denker. Kwaliteit heb ik heel hoog zitten.”

Dit artikel zal verschijnen in Verkeer in Beeld 4, oktober 2018.