Wie bezit er nog een eigen fiets?

Met een treffend voorbeeld legde Nas’ studente Emma de deelcultuur meteen bloot. Zij heeft een maandelijks abonnement op de swap-bike. “Die werkt altijd perfect, ik hoef hem niet te onderhouden en ik kan hem overal oppikken of achterlaten”, vertelt Emma. “Het is vrije vorm van mobiliteit.”

Vijf lessen uit China

Om problemen voor te zijn, kunnen we leren van China. Daar groeide de deelfietsmarkt explosief, waardoor extra druk op de openbare ruimte komt te staan. Omdat gemeenten ook niet weten wat ze ermee aan moeten, ontstaan hele fietskerkhoven en zit de overheid met torenhoge kosten. Al die fietsen op straat zorgen bovendien voor ontevreden burgers.

Trend

“Wat je zag gebeuren in hotelmarkt en huizenmarkt, zie je nu in de mobiliteitsmarkt”, aldus Nas. Jongeren vinden eigendom niet meer zo belangrijk. En dat zie je dus ook bij startups. “Bedrijven als Uber en AirBnB zijn een heel nieuw soort business, daar moet je als gemeente op voorbereid zijn. Maar de achterliggende technologie en drijfveren van zulke bedrijven zijn niet nieuw.”

Oplossingsrichtingen

Om als gemeente proactief op deze deelcultuur in te spelen, is niet één oplossing aan te dragen: voor elke gemeente is dat anders. “Er zijn vijf oplossingsrichtingen: 1: toestaan en de markt zijn werk laten doen, 2. toestaan onder voorwaarden, door vaste plekken aan te wijzen, 3. beperkt toestaan met licenties, 4. één account maken voor alle typen deelfietsen en 5. de deelfiets opnemen in de MaaS-keten.”

Masterclass

Welke oplossingsrichting het beste bij uw gemeente past? Daarover vertelt Nas meer tijdens de ‘Masterclass Deelfietsen' op 29 november in Amsterdam en 12 december in Zwolle. Ze gaat dan ook verder in op verschillende gebruikersprofielen. “Want op een campus gaan mensen heel anders om met deelfietsen dan in een stadscentrum”, besluit Nas.