Blog: De grens tussen weinig en te weinig beheer

woensdag 16 september 2015
timer 2 min
Op dit moment lijk de aandacht van de doorsnee-gemeente vooral naar de zorg uit te gaan. Gemeenten worden in 2015 verantwoordelijk voor jeugdzorg, werk en inkomen en zorg aan langdurig zieken en ouderen. En de geldstromen volgen die aandacht. Bezuinigingen op beheer en onderhoud van openbare ruimte zijn dan ook eerder regel dan uitzondering momenteel.

Enige tijd terug kwam in het nieuws dat - volgens de European Road Safety Council (ETSC) - er in Nederland de minste voetgangers in het verkeer om het leven komen, in vergelijking met de rest van Europa. Dat is op zich goed nieuws.

 

Valpartijen

Maar ‘weet wat je meet’. Veiligheid.nl geeft in haar studie ‘Ongevallen bij ouderen tijdens verplaatsingen buitenshuis’ een ander beeld. Voetgangers komen vaker in het ziekenhuis door valpartijen dan door een verkeersongeluk. Die zien we niet terug in deze verkeersveiligheidsstatistieken. En - naar verwachting - zal in de komende jaren het aantal valpartijen van voetgangers door vergrijzing nog verder toenemen.

 

De eerste reden om geen valparijen van voetgangers te willen is het menselijk leed. Maar er zijn meer redenen om geen losliggende of scheve tegels te willen. Het tweede probleem van losse en scheve tegels komt direct bij de wegbeheerder terug wanneer deze aansprakelijk wordt gesteld en de rechter de aanklacht gegrond verklaart. En dan nog een. Als de voetganger ernstig letsel oploopt door een valpartij, dan staat de gemeente aan de lat voor…de zorgkosten van de langdurig zieke en oudere. En dit is nog los van juridische procedures en aansprakelijkheidsstellingen.

 

Dwarsverband

Zo bezien wordt een scheve of een losliggende tegel ineens een kostbaar fenomeen. Hoogste tijd om uw bestuurder het dwarsverband in te laten zien en daar vervolgens ook naar handelen. Voetgangers (en ook fietsers) verdienen een goed onderhouden infrastructuur.