Weg met al die parkeerplaatsen dus

dinsdag 13 juni 2017

timer 3 min

Het eerste waaraan ik dacht toen ik las over nieuwe parkeernormen (hoofdartikel van Verkeer in Beeld 2/2017, red.), was: 'niet asociaal op de stoep parkeren' of 'binnen de lijnen van het parkeervak blijven'. Toch had mijn woonplaats Amsterdam dat niet in gedachten, toen het een voorstel voor nieuwe parkeernormen naar de Raad stuurde. Hoewel de stad best een aanscherping van mijn type parkeernormen en -waarden kan gebruiken, stelt de gemeente juist voor om de huidige normen wat te versoepelen.

Autoluwe stad is fijn

Voor sociale woningbouw en kantoren mag de minimumnorm van de gemeente helemaal vervallen. Voor vrijesectorwoningen wordt hij verlaagd. Volgens het CBS is de huidige parkeernorm veel hoger dan het gemiddelde autobezit en bovendien zijn straten vol geparkeerde auto’s lelijk en is een autoluwe stad fijn. Weg met al die parkeerplaatsen dus.

Mededogen voor de parkeerplaats

Ook in de doorlopende soap die de herinrichting van mijn straat is geworden, is weinig mededogen voor de parkeerplaats. In een van de herinrichtingsvoorstellen staat: ruim 200 parkeerplekken de straat uit, met een nieuwe parkeergarage ondergronds. Zoals het een goed gemeentevoorstel betaamt, is daar veel weerstand tegen.

Instortende sociale cohesie

De buurt ziet de bui al hangen en vreest de enorme kosten en het sportveld/speelplein dat er jarenlang voor moet worden opengebroken, met alle sneuvelende bomen en instortende sociale cohesie van dien.

Bovendien zouden die dure plekken zomaar totaal overbodig kunnen zijn.

Treurige rondjes door de buurt

Tuurlijk, er is nu nog een wachtlijst van een paar maanden voor een vergunning en menigeen cirkelt na werktijd treurige rondjes door de buurt, maar nog even en de zelfrijdende auto, de almaar toenemende gentrificatie en de ver-AirBnB-sering van de buurt maken korte metten met de parkeerdruk. Tegen de tijd dat de ondergrondse garage af is, wil geen hond er meer staan. Daarmee is een nieuwe parkeergarage bouwen in feite de openbare-ruimte-equivalent van kiezen voor een financieel-administratieve studie. Je bent nog niet afgestudeerd of je baanperspectief is weg-gerobotiseerd.

Tot de verhuizing ons scheidt

Zo bekeken zijn de nieuwe parkeernormen toekomstbestendig. De gemeente geeft gewoon geen vergunningen meer uit en mikt de parkeerverantwoordelijkheid bij de huizenbouwer over de schutting. Vaak denkt die: ja doei, waarom een parkeergarage bouwen als ik daar ook meer woningen van kan maken? Degene die er gaat wonen, denkt: god zij geprezen, eindelijk een huis, dat parkeren is van latere zorg. Helaas geldt die beslissing wel tot de verhuizing ons scheidt en is er weinig ruimte voor veranderende omstandigheden.

Spijtoptanten en kersverse scheefhuurders

De redenering ‘dat moet je van tevoren bedenken’ is een beetje simplistisch, want als iedereen zo rationeel zou handelen kan menig tattoo-verwijderaar, cosmetisch chirurg of echtscheidingsadvocaat de tent wel opdoeken. Misschien zou het beleid dus wat flexibeler kunnen, met mogelijkheden voor spijtoptanten en kersverse scheefhuurders die hun groeiende inkomen graag in een nieuwe bolide willen steken. Wat parkeernormen en -waarden betreft prima, maar we hoeven ook geen moraalridders te worden.

Door Elise Fikse. Deze column is verschenen in Verkeer in Beeld 02/2017