Bordenchaos

 

Informeren en geleiden

Bebording en markering hebben het doel de weggebruiker te informeren en te geleiden. Het basisuitgangspunt voor het ontwerp van een weg dient echter te zijn dat de weg en zijn omgeving zelf zoveel mogelijk aangeven welk gedrag er verwacht wordt (self explaining road). Dat betekent dat bebording en markering pas toegepast zouden moeten worden als de omgeving onvoldoende duidelijk maakt welk gedrag verwacht wordt. Daarnaast zijn er natuurlijk ook nog een aantal wettelijke vereisten zoals duidelijkheid bij voorrangsregelingen en snelheidslimieten die het plaatsen van bebording noodzakelijk maken.

Nadelen

Door verdere toename van de (wereld)bevolking en de zich verder ontwikkelende kennis op het gebied van verkeer, stedenbouw en planologie werden plannen, regels en (ontwerp)richtlijnen opgesteld. Voordeel hiervan is dat ten aanzien van de inrichting van de openbare ruimte duidelijke kaders geschapen zijn. Nadeel is dat deze regels en richtlijnen de creativiteit bij zowel ontwerper als gebruiker beperken;
•    De gebruiker hoeft door alle borden en regels steeds minder zijn eigen verstand te gebruiken.
•    De ontwerper moet enkel de richtlijnen toepassen om een ontwerp te creëren.

Resultaat van deze wijze van handelen is dat een ontwerp theoretisch kan voldoen en diverse informatie biedt aan de weggebruiker, maar in de praktijk blijkt dat een ontwerp dat vooral is ingegeven door richtlijnen en theoretische kaders kan leiden tot, voor de gebruikers, onbegrijpelijke of onoverzichtelijke situaties.

Het hele artikel, inclusief praktijkvoorbeelden, conclusie en aanbevelingen, is gepubliceerd in Verkeer in Beeld magazine #1.

Terug naar overzicht projecten >>>