Over fiets en technologie

Otto van Boggelen is ploegleider van het thema ‘draagvlak voor en kennis over fiets’ binnen de Tour de Force. Hij vertelt over fiets, techniek en de (on)mogelijkheden om die twee werelden met elkaar te combineren.  

“In de vorige ronde van de Tour de Force was er echt een technologieploeg. Daaruit hebben we kennis opgedaan. We hebben ons bijvoorbeeld gericht op manieren om fietsen te identificeren en te volgen. Dan kun je denken aan bijvoorbeeld RFID-tags die je zou kunnen gebruiken voor verschillende doeleinden, van diefstalaanpak, opsporen en identificeren van gestolen fietsen, maar ook voor intelligente verkeersregelinstallaties of in de toekomst wellicht voor geofencing.” 

“Bij geofencing moet je denken aan elektrische fietsen en speed-pedelecs. Die zou je op die manier in bepaalde gebieden kunnen begrenzen op een lagere snelheid, bijvoorbeeld in de binnenstad. Vergelijkbare systemen worden al ingezet voor routeplanning om de snelheid te beïnvloeden.” 

Fietsenstallingen 

“Een andere toepassing van dergelijke techniek is fietsparkeren. De NS heeft een tag ontwikkeld voor op de fiets, waardoor je niet hoeft in te checken bij de fietsenstalling. In Amsterdam heeft daarmee een proef gelopen. Abonnementshouders hoeven nu helemaal niet in te checken, daar mis je nu informatie over, dat ondervang je dan ook. Ook is de techniek in te zetten als diefstalpreventie – je kan bijvoorbeeld de fiets digitaal op slot zetten, en alleen met een combinatie van een pasje en de juiste tag gaat het poortje open voor de fiets.” 

Niet alle techniek hoeft altijd ‘hi tech’ te zijn. “Bij diverse stallingen, zoals U-stal in Utrecht en bij gemeentelijke fietsenstallingen in Apeldoorn, Zwolle en Nieuwegein gebruiken ze een barcode-sticker voor op de fiets. Die vervangt het ouderwetse bonnetje. Dat is een hele simpele manier van techniek toepassen die allerlei voordelen biedt voor de gebruiker en de beheerder.” 

Actie bij andere partijen 

“We zien nu allerlei ontwikkelingen die we bij de technologie-ploeg zagen aankomen. We ontdekten wel dat het heel lastig is echt voortgang te boeken, omdat het toch andere partijen dan de Tour de Force zijn die stappen kunnen zetten. Neem het voorstel om af-fabriek fietsen van een identificatietechniek te voorzien, anders dan het toch niet onfeilbare framenummer. Daar moeten voor de gebruiker en de producent dan wel voldoende voordelen aan zitten voordat dat van de grond komt. Je ziet nu bijvoorbeeld wel dat aan sommige fietsverzekeringen al de voorwaarde gesteld wordt dat de fiets voorzien is van een tracking-device, en sommige fabrikanten voorzien hun fietsen af fabriek van GPS-trackers. Echt verplichten is trouwens ook ingewikkeld. De fiets heeft een bepaalde charme van eenvoud, die wil je ook kunnen behouden. Sommige mensen willen gewoon een stalen ros zonder poeha. Dat is wel het aardige van zo’n barcode-systeem voor fietsenstallingen, dat werkt zelfs op de meest simpele fiets.” 

Dit artikel staat in MobiliteitsPlatform #4, 2022. Wilt u het hele magazine online lezen? Klik hier.