Kijk uit met dat voetstuk voor de loper

Ik zit er niet op te wachten dat op stations en dergelijke de gangbare routes van doorstroom de reizigers dwingen - en dan met de nadruk op dwingen - meer te lopen. Dat heb ik niet lang geleden bij een lezing horen voorstellen door niet zomaar iemand - doodeng en betuttelend bovendien. Het is nu al zo dat, als je de weg zoekt naar de lift, je meestal al meer moet lopen dan wanneer je de trap neemt. Wat best lastig is als de trap of roltrap nemen bij drukte gevaarlijk is – dit geldt onder andere voor mensen met een evenwichtsstoornis - en je loopcapaciteit beperkt is. 

Behoud van diversiteit

Gegeven dat niet iedereen gelijk is in mogelijkheden, ben ik voor behoud van diversiteit in hoe je van en naar je bestemming reist. Mensen die daar baat bij hebben uitnodigen om meer te lopen op een niet dwangmatige, betuttelende, wijze is prima. Zolang de ‘weinig-lopen-optie’ maar in stand blijft, zodat diegenen die slechter kunnen lopen ook uit de voeten kunnen.  

Deze blog is van Karen Mogendorff. Zij is communicatiewetenschapper en antropoloog.