Cradle to Cradle parkeerweide bij Fort Vechten

woensdag 6 februari 2013
timer 3 min
Marcel Eekhout, van Parklaan Landschapsarchitecten in 's Hertogenbosch, ontwierp samen met beeldend kunstenaar Paul de Kort een parkeerlandschap bij Fort Vechten. Uitgangspunt in het ontwerp was Cradle to Cradle.

Parkeren bij Fort Vechten, langs de A12 bij Utrecht, was een groot probleem. Op het fort zijn slechts enkele parkeerplaatsen. Doordat fort Vechten wordt verbouwd tot het nationale centrum Nieuwe Hollandse Waterlinie zal het aantal bezoekers oplopen tot 100.000 per jaar. Een officiële en goed toegankelijke parkeervoorziening was onontbeerlijk. Het parkeerterrein moest ruimte bieden aan 250 auto’s, 2 bussen en 100 fietsen.

 

Onzichtbaar militair landschap

Het landschap rond fort Vechten is een onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Het is een onzichtbaar militair landschap. Agrarische weilanden vormen schootsvrije velden en inundatievlakten. Omdat het parkeerterrein op een van deze weilanden kwam te liggen vond de Provincie Utrecht het belangrijk dat er een goede landschappelijke inpassing plaats zou vinden met als doel het speciale karakter van het gebied te vertalen naar het ontwerp van het parkeerterrein.

 

Ecotron grasgritstenen

Wegen en parkeerplaatsen zijn gemaakt van Ecotron grasgritstenen. Op de plekken waar veel wordt gereden en geparkeerd zijn deze stenen ingestrooid met baksteengranulaat. Het grootste deel is ingezaaid met gras waardoor het parkeerveld de uitstraling van een weiland heeft. Het entreepad is van beton. Het eerste deel heeft een standaard grijze betonkleur zoals de in de omgeving liggende agrarische betonpaden. Het tweede deel van het pad is gecamoufleerd met metaalzand dat een roestkleur heeft. De ooievaarnesten camoufleren de verlichtingsarmaturen.

 

Cradle to Cradle

Een van de uitdagingen in het ontwerp was: Cradle to Cradle. “Provincie Utrecht zag het project als een C2C een pilot. Als landschapsarchitect probeer je natuurlijk altijd al meer in kringlopen te denken bijvoorbeeld bij het ontwerp van een watersysteem of het grondverzet. Maar bij het C2C komt daar ook nog het speciale materiaalgebruik bij. Opdrachtgevers willen steeds vaker een ontwerp op basis van C2C principes. Dat betekent onder meer materiaalreductie. De grasgridstenen vormen geen gesloten verharding. Het bestaat voor een groot deel uit gaten. En de stenen bestaan voor de helft uit hergebruikt beton. De gaten zijn gevuld met teeltaarde en gebroken baksteen in plaats van gebroken natuursteen. De fietsenstalling is gemaakt van 50 betonnen rasterpalen die rond 1940 zijn gemaakt en nog steeds van goede kwaliteit zijn. De fundering onder de parkeerplaats bestaat voor 100 procent uit ReBeastone, dit is hergebruikt ballastbed van de spoorwegen.

 

Resultaat

Eekhout is tevreden over het resultaat. “Gebruikers snappen hoe het parkeersysteem werkt en de focus op het fort en kazematten werkt goed. Als het terrein leeg is, ziet het er echt uit als een weiland met antitankelementen. Wat ik van het project heb geleerd, is dat  je niet moet proberen om in een keer 100 procent C2C te werken. Dat lukt niet. Daar zijn de overheden (bouwstoffenbesluit), producenten en aannemers nog niet op ingesteld.”

 

Dit bericht is een samenvatting; de volledige versie van het artikel over C2C parkeerweide bij Fort Vechten verschijnt in het themanummer Parkeren van Stedebouw & Architectuur dat 15 maart a.s. wordt uitgebracht.

 

Meer weten over Cradle to Cradle kijk hier voor informatie over onder meer de eerste Cradle to Cradle woning van Nederland.

mobiliteitsplatform artikel