Gemeenten kunnen laadpaalkleven bestrijden met stimuleringstarief

Laadpaalkleven is een steeds groter wordend probleem. Doordat e-rijders laden tijdens het parkeren, neigen zij ernaar hun auto te laten staan wanneer ze niet meer laden. Dit is inefficiënt, want hierdoor hebben anderen geen toegang tot deze paal. Rick Wolbertus, promovendus bij de Hogeschool van Amsterdam en de TU Delft: “Laadpalen worden met enige regelmaat lang tot zeer lang gebruikt. Sessies van meer dan 24 uur vormen weliswaar maar 5 procent van alle laadsessies, maar zorgen wel voor meer dan een kwart van de bezetting van publieke oplaadpalen.”  Samen met Rick Wolbertus heeft Bas Gerzon in opdracht van PitPoint daarom onderzoek gedaan naar het effect van prijsprikkels op het laadgedrag van e-rijders in Nederland.

Resultaten

Uit het experiment kwam naar voren dat circa 80 procent van de laadpaalklevers gevoelig is voor een prijsprikkel. De resultaten laten zien dat een dergelijk tarief zelfs al bij een relatief laag bedrag effectief lijkt te zijn. Er is hierbij rekening gehouden dat elektrische rijders niet onnodig ’s nachts het bed uit hoeven om hun auto te verplaatsen. 

Parkeerdruk 

Het onderzoek toont ook aan dat de mate van effectiviteit van een stimuleringstarief nauw samenhangt met de parkeerdruk die de e-rijder ervaart. In gebieden met weinig beschikbare parkeerplekken zal een e-rijder meer weerstand ervaren tegen het verlaten van een laadpaal dan in rustige gebieden. Gerzon: “Dit zijn waardevolle bevindingen die gemeenten en laadexploitanten kunnen gebruiken om hun netwerk van oplaadpalen te verbeteren. Bij het vormen van beleid is het daarbij belangrijk om het stimuleren van het verzetten van de volgeladen auto af te zetten tegen gebruikersgemak en de mogelijkheid tot bijplaatsen van nieuwe oplaadinfrastructuur.”