Help de BOAs voorbij het chagrijn

woensdag 12 april 2017

timer 4 min

“Ze gaan aangifte tegen me doen, alle drie de BOA's”, roept de man naar haar terwijl hij gaat laden en lossen in de winkel. Ik neem even uitgebreid de tijd om te pinnen. “Belediging van een ambtenaar in functie”, vang ik op. Het valt niet mee om kalm te blijven als je een boete krijgt. En dat valt dan weer niet mee als je BOA bent.

Diep respect heb ik voor die mensen. Ze zijn van verrassend divers pluimage. En, eerlijk is eerlijk, vaak hebben ze de baan niet gekozen omdat ze zo’n passie hebben voor het werk. Want laten we wel wezen: betalen voor parkeren maakt velen chagrijnig, laat staan als je ook nog eens een boete krijgt.

Vijf manieren om minder chagrijn te creëeren

Kunnen we daar nou niet iets aan doen, aan dat gechagrijn? Volgens mij veel meer dan we nu doen. Veel parkeerders nemen echt niet bewust het risico op een boete. Ze hebben haast, vinden het vinden van een plekje ‘gedoe’ en overzien ook niet altijd de bebording of het gebrek daaraan.

Dus:

Kunnen we het vinden van een vrije parkeerplek op straat net zo makkelijk maken als in garages? Met verlichting, informatieborden met vrije parkeerplekken, ballonnen desnoods of reserveringsmogelijkheden.

Kunnen we de bebording niet duidelijker maken? Waarom hebben we alleen biggenruggen in parkeergarages? Of alleen een kruis in het vak als er niet geparkeerd mag worden, maar niet als het een uitgang is die vrij moet worden gehouden of als een invalidenparkeerplek betreft? En waarom moet dat allemaal zo saai? Opgefleurde boodschappen worden veel beter gelezen, gesnapt en opgevolgd.

Rijkswaterstaat werkt met wisselende smileys langs de weg, om aan te geven hoe lang de wegbereider nog geduld moet hebben met de werkzaamheden. De parkeergarage bij vliegveld Düsseldorf heeft een enorm grote, maar oh zo vrolijke parkeervogel, genaamd Paul.

Kunnen we parkeerders meer bedanken? Ik baalde lange tijd als automobilist dat ik alleen werd gewaarschuwd als ik te hard reed, maar nooit als ik om de zoveel kilometer toch zo alert was om mijn snelheid aan te passen. Nu geven die systemen ook bedankjes met een smiley. Ik weet dat het kinderachtig klinkt, maar echt: het helpt. Ik word er blij van en anderen denk ik ook. Dus waarom niet een bedankje op het parkeerticket? Korting voor koffie is ook altijd leuk.

Mensen worden blij van meevallers. Als de tijden waarop je moet betalen niet helder zijn, wend ik mij voor alle zekerheid tot belparkeren. De variatie aan reacties verbaast mij. In de ene zone hoor je dat ‘het niet werkt’. In de andere zone krijg je door dat je voor ‘nul euro hebt geparkeerd’. Van die laatste werd ik natuurlijk echt blij.
Echt tof vond ik een mogelijkheid die ik hoorde voor een vipbehandeling. Als je van jezelf weet dat je altijd te laat bent, slordig bent of uitloopt met afspraken, dan kun je wel wat hulp gebruiken. Daar wil je dan ook best voor betalen. Een soort mantelzorg-abonnement voor de luie, slordige, onverbeterlijke, vergeetachtige parkeerder, die zich de schaamte op straat en thuis wil besparen. Het werkt zo: de parkeerder meldt zich en betaalt voor een vipbehandeling van de BOA’s. Als de BOA’s zijn bolide tegenkomen en constateren dat hij niet of te weinig heeft betaald, dan plussen zij dat (bv. maximaal één keer voor maximaal één uur) weg ten laste van zijn rekening - plus servicekosten natuurlijk. Maar dat is nog altijd goedkoper dan een boete en creëert vooral ook minder chagrijn bij alle partijen.

Voordeel van dat soort maatregelen is dat BOA’s meer tijd hebben om indrukwekkend rond te lopen en mensen te helpen als gastheren en -vrouwen van hun stad. Daar wordt toch iedereen veel blijer van?