Het helse parkeerprobleem van Los Angeles blootgelegd
Inwoners van Los Angeles roepen al tijden dat het zoeken naar parkeerplaatsen in de Amerikaanse stad vergelijkbaar is met een bloedsport. Opmerkelijk genoeg vinden mobiliteitsexperts dat het tegenovergestelde waar is: er is een overschot aan parkeerplekken. Een analyse van de situatie moet voor verheldering zorgen.
Volgens onderzoek is het totaaloppervlak aan grond dat bestemd is voor parkeren in de stad L.A. circa 43 vierkante kilometer. Tel daar parkeergarages en straatparkeren bij op, en je zit al gauw aan zo’n 200 vierkante kilometer. Dit is 14 procent van het totale landoppervlak van L.A. County. Onderzoekers rekenden op basis van die cijfers uit dat er in theorie 3,3 parkeerplekken voor elk van de 5,6 miljoen auto’s in de county beschikbaar zijn.
In L.A. geldt sinds de jaren ’30 van de vorige eeuw een norm voor een minimum aantal parkeerplaatsen bij nieuwe panden. Dat komt echter niet overeen met de gentrificatie en bevolkingsgroei die de stad heeft doorgemaakt, deels omdat nieuwe inwoners in panden zijn gaan wonen die voor invoering van de parkeernorm zijn gebouwd.
Parkeerboetes
Er is ook een analyse losgelaten op de parkeerkosten in L.A. Die blijken aan hoge kant te liggen, met een gemiddeld parkeertarief van 9,50 dollar per uur, al is dat in vergelijking met andere grote steden in de VS bij lange na niet extreem. Het probleem ligt hem in de parkeerboetes in Los Angeles. In de stad is de gemiddelde parkeerboete 68 dollar en uit een onderzoek van 2017 blijkt dat inwoners van L.A. gemiddeld 1,05 parkeerboetes per jaar krijgen, wat zich vertaalt naar 71 dollar per jaar. Dat is ver boven het gemiddelde dat bestuurders over heel de VS jaarlijks betalen aan parkeerboetes, wat een kleine 12 dollar is.
Wat dan wel?
Parkeren in L.A. is volgens de onderzoek behoorlijk inefficiënt. Oplossingen steken de kop op in de vorm van Metro-uitbreidingen, autodeeldiensten en e-scooters/e-bikes. Ook diensten als de LA Express Park, die real-time beschikbare plaatsen inzichtelijk maakt en parkeerprijzen aanpast op basis van vraag en aanbod, worden succesvol geïmplementeerd.
Ook wordt er gespeeld met het idee om de parkeernorm van een minimum aantal parkeerplaatsen voor nieuwe gebouwen te schrappen, zodat het aanbod wordt gereduceerd. Het nadeel hiervan is dat het vinden van geschikte parkeerplaatsen juist moeilijker wordt als daar geen fikse verbetering in openbaar vervoer tegenover staat.
De conclusie: een drastische verandering hoeven de inwoners van L.A. niet te verwachten.