Een taboe doorbreken... deel II

woensdag 4 februari 2015
timer 3 min
In deel I ben ik ingegaan op de veranderende parkeeropgave in centrumgebieden; ondergronds parkeren verschuift naar bovengronds parkeren. Maar welke gevolgen heeft dit?

Als idealistische ontwerper is de keuze tussen boven- versus ondergronds parkeren snel gemaakt: ondergronds parkeren! Dit biedt ruimte aan de kwaliteit van de openbare ruimte en vergroot de mogelijkheden van het programma bovengronds. Maar in dit laatste zit de crux. Er is momenteel namelijk nauwelijks vraag naar programma, niet wat betreft winkels, woningen, kantoren of zorg, de vier pilots waar voorheen op werd geleund. Toch moeten winkelcentra zich blijven ontwikkelen en vernieuwen. Niets doen betekent achteruitgang ten opzichte van de concurrenten. Daar waar de etalage elk jaar vernieuwd dient te worden, het interieur om de 5 a 10 jaar, is dat voor een winkelcomplex om de ca 20 tot 30 jaar! Zetten we ons over het taboe van bovengronds parkeren en durven we met een open blik naar de veranderende parkeeropgave te kijken dan dienen zich nieuwe kansen aan.


Flexibiliteit

De vraag van de consument en dus het aanbod van de retailer is minder dan voorheen vooruit te plannen. Geen enkele ondernemer zet in deze tijd zijn handtekening voor een winkelruimte die hij pas over 2 a 3 jaar kan huren (met een lange bouwtijd). Een ondergrondse parkeergarage met daarboven winkels is dan een lastig te exploiteren model. Eenvoudiger is te werken in vraaggestuurde kleine partjes. Parkeren naar rato van de winkeltoename.


Kosten

De kosten van het parkeren is één van de belangrijkste waarderingsfactoren van de consument bij winkelcentra. Als je kijkt naar investeringskosten dan zijn deze voor ondergrondse parkeren circa 30.000 euro, dekparkeren ongeveer 15.000 euro en maaiveldparkeren circa 7.500 euro. De kosten van parkeren is, naast het zo dichtbij mogelijk parkeren, één van de belangrijkste waarderingsfactor van de consument bij winkelcentra.


Levendigheid

Parkeren, mits zorgvuldig ingepast, biedt ook levendigheid voor de consument. Zelf parkeer ik graag aan de grachten of op één van de pleinen in Delft. Zou dit parkeren volledig wegvallen, dan heeft dit ook invloed op een deel van de levendigheid in het centrum.


Massa

Een aangenaam stedenbouwkundig interieur wordt mede bepaald door de lengte, breedte en hoogte van de profielen (straten en pleinen). Nu er programma in de huidige markt weg valt, kan parkeren dit op verhoogd niveau compenseren.


Veiligheid

Ondergronds parkeren, hoe aangenaam ook ontworpen, heeft een andere gevoelswaarde dan bovengronds parkeren. Bovengronds kan men zich nu eenmaal beter oriënteren en is daglicht van nature aanwezig, wat ervaren wordt als veiliger en aangenamer. Hoewel bovengronds parkeren beter in kan spelen op de veranderingen dan ondergronds parkeren zijn er natuurlijk ook nadelen. Zo kan bovengronds dekparkeren geluidsproblemen voor de omgeving veroorzaken (met name de hellingbaan) en kan het licht van de koplampen van auto’s hinder voor omwonenden veroorzaken. Verder dient de kwaliteit van de openbare ruimte zeer zorgvuldig bewaakt te worden. Ondanks de nieuwe kansen die bovengronds parkeren biedt, is dit geen pleidooi. Wel zullen we kritischer moeten gaan kijken naar de (on)mogelijkheden van bovengronds parkeren. Zo hebben we in een recent gewonnen prijsvraag in Berkel en Rodenrijs (inmiddels in aanbouw) aangetoond dat bovengronds parkeren een beter antwoord was op de kwalitatieve vraag van de consument.


Lees hier: Een taboe doorbreken....deel I