Wat mij al snel opviel, was de veelheid aan organisaties die zich met deze materie bezighouden. Soms met een duidelijke rol in een logische samenhang met anderen, maar vaak ook zonder die samenhang. Ik zag overlap en gemeenschappelijkheid, maar weinig samenwerking, een gezamenlijke agenda of een doel. Als je daar het populistische discours van deze tijd op zou loslaten zou je kunnen zeggen: “Iedereen doet maar wat van onze belastingcenten” of “Het is een complot om het de hardwerkend burger moeilijk te maken” want de gebruiker, de mobilist, lijkt soms te worden vergeten.
We weten natuurlijk beter. Al die organisaties hebben hun eigen professionele meerwaarde en veelkleurigheid biedt vaak ook een mooie verscheidenheid aan diensten en innovaties. Alles op een hoop vegen en daar één naam en besturing op plakken, lijkt vaak wel efficiënt – maar is dat zeker niet altijd. En daarbij: weinig is moeilijker dan echt samenwerken. Zeker wanneer er geen echt belang is om samen te werken, of erger nog, wanneer er tegenstrijdige belangen in het geding zijn.
Toch heb ik de ambitie om de samenwerking in dit werkveld verder te brengen hoog op mijn to-dolijstje gezet. In eerste instantie met aan gemeenten gelieerde instanties, maar ook die met marktpartijen. Natuurlijk stootte ik daarbij mijn neus: in mooie abstracte vergezichten vonden we elkaar doorgaans gemakkelijk. Maar die vergezichten verder brengen dan de goede bedoelingen bleek niet zo gemakkelijk: we kwamen maar moeilijk tot echte daden.
Er was een mooie uitzondering: het GNMI. Niet heel verwonderlijk natuurlijk, want SHPV en GNMI delen een achterban: we werken voor een groot deel voor, en met, dezelfde gemeenten. Allebei op het gebied van mobiliteit en parkeren en allebei met ondersteuning en dienstverlening hoog in het vaandel. Ook nog eens aanvullend op elkaar: GNMI vooral gericht op de ondersteuning van gemeentelijk beleid, met goede contacten met bijvoorbeeld het Rijk en de VNG, en SHPV gericht op praktische digitale gebruikstoepassingen op straat en achter de slagboom in verbinding met marktpartijen.
Ook bleken we er allebei zin in te hebben en het belangrijk te vinden. Voorzichtig beginnen dan maar. Fuseren kan altijd nog. SHPV is een kleine organisatie zonder eigen kantoor, die vooral vanuit huis werkt, maar toch wel behoefte heeft aan een formeel adres en een fysieke plek om samen te kunnen werken. Onderhuren was dus een mooie eerste stap. En, als je dan toch op hetzelfde adres zit …
We organiseren allebei periodiek overleg met gemeenten, informatiebijeenkomsten, congressen en meer, hebben een agenda met punten die we bij de VNG of het Rijk onder de aandacht brengen en ondersteunen gemeenten met lokketten voor (juridische) vragen op het vakgebied of binnen projecten. De eerste verkenningen om hier samen in op te trekken zijn gedaan en goed bevallen. De komende maanden gaan we die zaken in de praktijk brengen en kijken of ook dat naar meer smaakt.
Ik heb geleerd dat je pas echt samenwerkt als je een gezamenlijk belang hebt, elkaars positie begrijpt en waardeert en een gelijke inbreng hebt. En vooral: als je bereid bent voldoende tijd te investeren om de samenwerking verder te brengen. Binnenkort beëindig ik mijn loopbaan in de wetenschap dat ik met plezier kan terugkijken op de parkeerwereld en deze eerste stappen in onze samenwerking, waaraan ik nog een paar maanden hoop bij te kunnen dragen.
Martin Andriessen
Directeur-bestuurder SHPV
.jpg)
