Wie geschoren wordt, moet stil zitten…

In deze blog willen we een gevoelig onderwerp benoemen: verborgen leed van parkeerexploitanten in coronatijd. Zij hebben het namelijk serieus zwaar, net zoals uiteraard vele andere ondernemers. Alle sectoren die zwaar getroffen worden zitten wekelijks bij Jinek of Op1. Maar vanuit de parkeersector hoor ik niemand. Vreemd? Of zit er iets anders achter?

“Als je geschoren wordt, moet je stil zitten”. Dat lijken zowel de gemeentelijke als de private parkeerexploitanten in deze tijd van Covid-19 te denken. De inkomsten lagen in de eerste golf tot 90% lager dan normaal en ook in de tweede golf staan parkeergarages nagenoeg leeg. Je hoort echter nauwelijks exploitanten of gemeenten die dit aan de grote klok hangen.

17 miljoen Nederlanders hebben een mening over voetbal en over parkeren. Sinds dit jaar is daar Covid-19 bij gekomen. Voetbal onderscheidt zich hierin doordat er ook heel euforisch over gesproken wordt op het moment dat het goed gaat met het Nederlands elftal. Maar over Covid-19 en parkeren wordt alleen maar negatief gesproken. En dan is het ook wel eens lekker als er een jaartje niet over het parkeren geklaagd wordt omdat we iets anders aan ons hoofd hebben. Nú klagen als exploitant dat de inkomsten bijna nihil zijn zou juist heel fout vallen. De reacties zijn op voorhand te voorspellen: jarenlang zijn er namelijk, in ieders ogen, bakken met geld verdiend over de rug van de parkeerders. En dan moet je nu niet klagen. Stil blijven zitten dus.

Bij andere branches leven dit soort gevoeligheden totaal niet. Neem de horeca als voorbeeld; daar wordt toch ook al jaren goed verdiend aan de opslagen op een goede fles wijn en een  winstpercentage (van meer dan 300%) op een kopje koffie in een restaurant. We hebben compassie met de horecaondernemer, wat volkomen begrijpelijk is! Maar als een parkeerexploitant in de media zou roepen dat het water aan z’n lippen staat, dan zijn de rapen gaar.

Maar waarom reageert men anders op de parkeerexploitant dan op deze horecaondernemer? Dat is nou het verschil tussen enerzijds een sector die luistert naar de klant en hem serveert wat de klant vraagt en anderzijds een sector die niet luistert naar de wensen van de klant en hem zelfs van alles door de strot duwt waar de klant helemaal geen behoefte aan heeft. Dan hoef je inderdaad niet echt op sympathie te rekenen als het even niet zo goed met je gaat.  

En even voor de duidelijkheid: dit is geen sneer naar de parkeerexploitanten, maar een spiegel voor de hele parkeersector. Als we meer zouden luisteren naar de klant, zou er meer sympathie zijn en zou de sector ook van zich kunnen laten horen, in goede en slechte tijden. Tot die tijd is het inderdaad beter om even stil te zitten. Maar laat het alsjeblieft een wake-up call zijn om toch wat meer te gaan luisteren naar de klant.