‘In de toekomstbestendige wijk is de eerste paal een haltepaal'

“In de laatste vijftig tot zestig jaar zijn steden voor autogebruik ontworpen. Als je de mens, de buurt en het klimaat centraal stelt, wat voor straatvorm krijg je dan?”, aldus Schijff. Otterman vult aan: “We hebben ruimtetekort in de stad. En we hebben te maken met hittestress en moeten iets met klimaatadaptatie. Daarnaast is er te veel verkeer in de stad, de verkeersaders slippen dicht en verkeersveiligheid is steeds meer een issue.”

STOMP en Voorkomen, Verminderen en Verschonen

Geïnspireerd door steden als Kopenhagen en bijvoorbeeld ook Malmö - waar ze volgens Schijff op stedenbouwkundig gebied jaren voorlopen en waar we in Nederland veel van leren - hanteren ontwerpers het STOMP-principe. Het ‘STOMP’-ontwerpprincipe kun je volgens Otterman relateren aan het Voorkomen, Verminderen en Verschonen. “Hoe kun je reisbewegingen voorkomen? Door bijvoorbeeld de kantooromgeving dichtbij stations te plaatsen. Je houdt dan relatief weinig reisbewegingen over. Het verminderen pas je toe als er wel sprake is van vervoersstromen: die kun je dan misschien bundelen, door bijvoorbeeld gebruik te maken van het ov. En kun je niet voorkomen en verminderen, dan kom je met verschonen pas bij de elektrische personenauto uit.”

Politieke wil en lef

De bereidwilligheid om de wijk en stad van de toekomst meer mensgericht vorm te geven is er, concluderen Schijff en Otterman. De overheid zou echter nog meer zijn sturende rol kunnen pakken, vinden beiden. Otterman sluit af: “Als er een ding is wat we nodig hebben om dit te laten slagen, is het dat we bestuurders houden met lef die bereid zijn om over hun termijn heen te kijken en die zien wat er goed is voor de toekomst van dit land.”