Column: Infrastructuur is een werkwoord

Onderhoud is de minst leuke bestemming van geld. Een grote beurt voor de auto, nieuwe banden, de stomerij. Je geeft een bak geld uit en aan het einde van de rit heb je weer wat je had. Voor infrastructuur geldt hetzelfde. We worden aan alle kanten gewaarschuwd dat we voor ‘de grootste infrastructurele onderhoudsbeurt van de geschiedenis’ staan. Een nogal dure grap die gaat zorgen voor een heleboel gedoe. Het enige wat uiteindelijk nog meer gedoe oplevert, is geen onderhoud plegen. Dus vooruit met de geit.

Bij mij in de stad hebben ze hier vast een voorschotje op genomen. Zo was de snelweg hier in de buurt deze zomer wekenlang afgesloten, waardoor al het verkeer dwars door de stad moest. Al met al uren extra reistijd, een heleboel frustratie, wekenlang een gordijn van fijnstof in de stad. En het resultaat? De voegen zijn vervangen (wat dat ook moge betekenen) en de geluidswanden vernieuwd. Mwoah qua bevrediging. 

Ook worden de belangrijkste fietsroutes door de stad de komende jaren verbeterd. Een mooie ambitie, maar vooralsnog zorgt dit er vooral voor dat je niet meer lekker door kan fietsen. 

Natuurlijk moet je er zo niet naar kijken. Infrastructuur is een werkwoord. Het is nooit af. Maar op een gegeven moment duurt het onderhoud zo lang dat het een permanente staat lijkt geworden. Centimeter voor centimeter kruipt de bouwput richting de eindbestemming. Het gaat zo traag dat de progressie niet met het blote oog waarneembaar is. 

De overheid heeft wel wat van zo’n doehet-zelver die altijd een klusproject om handen moet hebben. Bijna iedereen kent wel zo’n type. Net de hele badkamer verbouwd, eindelijk de zolderverdieping bevloerd, ten langen leste de keuken vernieuwd en ja hoor, hij (meestal een hij) flirt alweer met een YouTube-filmpje over het vervangen van de fundering. Weer maandenlang in het stof, plastic over de bank, de voortuin vol met big bags, en douchen op de sportschool. Stop hou op, wil je hem toegillen, laat me hier gewoon eens leven!

Dit gevoel bekruipt me ook, of liever vliegt me ook aan, wanneer ik weer een nieuw stuk straat afgesloten zie worden. Wéér omfietsen, afstappen, verkeersregelaars en vertraging. Komt er ooit een dag waarop ik van A naar B kan komen zonder omleiding of oponthoud? Het is Help Mijn Man Is Klusser - de infrastructuur editie. Misschien moet John Williams de volgende minister van Infrastructuur worden.