Infrastructuur moet zich voortdurend aanpassen aan nieuwe omstandigheden. Zo is het Noordzeekanaal sinds zijn ontstaan in 1867 al zeven keer verbreed. Hetzelfde overkomt de meeste verkeers- en spoorwegen. Dat gaat soms ten koste van de fietser en zeker ook van de voetganger.
Wandelaars op weg of fietspad? Opletten!
Bij het woord infrastructuur denken veel mensen in eerste instantie aan auto-, spoor- en waterwegen. Degene die doordenkt misschien ook aan pijpleidingen, elektriciteitsdraden en computernetwerken. Of aan havens en bruggen. Fiets- en voetpaden bungelen daar een beetje achteraan. In Nederland zijn we, mede door de inzet van organisaties als de ANWB en de Fietsersbond, gelukkig goed in het faciliteren van de fietser, maar voetgangers worden soms vergeten.
Zo liep er vroeger een karrespoor langs de rivier de Vecht. Dat werd een klinkerweg en vervolgens werd deze geasfalteerd. Omdat auto’s elkaar veilig moeten kunnen passeren, werd de weg onlangs opnieuw aangelegd. Maar zonder ruimte voor voetgangers …
Niet alleen bij aanpassingen in bestaande situaties wordt de voetganger soms vergeten. Dit gebeurt ook bij nieuwe projecten zoals De Oversteek in Nijmegen, ook wel Stadsbrug genoemd. Naast de wegen omhoog loopt aan beide zijden een prachtig fietspad. Ondanks een mooie trap en zelfs een lift, kan de voetganger die eenmaal bovenop de brug is aangekomen echter nergens heen zonder over het fietspad te lopen.
Door het grote verschil in snelheid tussen auto’s, (elektrische) fietsers en wandelaars is er een risico op ongelukken als een voetganger (opeens) op het fietspad of de weg moet lopen. Ons pleidooi is dan ook: zorg voor een goede infrastructuur voor álle weggebruikers, dus ook voor de voetganger!